Першая плотка

Раніца. Да сонца яшчэ больш як гадзіна. На ўсходзе няма нават зарыва. Неба чыстае. Толькі віднеецца белая пляма світання. Ветру зусім няма.

Я іду з вудамі па беразе ракі. У правай руцэ вядро. На дне ў ім ляжыць бляшанка з чарвякамі. Шамаціць трава пад нагамі. Сыплецца раса на калені.

Усё даўно абдумана. Спыняюся ля знаёмага карча. Размотваю вуду, чапляю чарвяка і закідаю прынаду ў ваду. Белы паплавок нерухома застывае на сярэдзіне віру. Потым пачынае зыбацца і тануць. Я падсякаю і выцягваю першую плотку. Акуні пачнуць лавіцца трохі пазней.