На начлезе

Ярка палае касцёр. Дзядзька Хведар варушыць палкай падгарэлае паленне. Над кастром узвіваецца цэлы рой іскрынак. Яны ціха кружацца і знікаюць у чорным небе. Якімка глядзіць на іх і ўсміхаецца. Прыгожа!

Далей ад вогнішча пасуцца коні. Яны фыркаюць і паціху адыходзяць у цемнату. Якімка бярэ палку, асцярожна ідзе да коней.